Kαλύτερες αποφάσεις με τη βοήθεια του διαλογισμού

Η λήψη αποφάσεων μπορεί να θεωρηθεί ως μία γνωστική λειτουργία – διαδικασία που κατά τη διάρκειά της ο άνθρωπος επιλέγει από πολλές εναλλακτικές αυτό που κρίνει ότι είναι το καλύτερο γι’ αυτόν και δρα ανάλογα.

Ψυχολόγοι και νευροεπιστήμονες τις τελευταίες δύο δεκαετίες ερευνούν το πως ο διαλογισμός επιδρά στην γνωστικότητα, στο συναίσθημα και στη λήψη αποφάσεων.

Σε αυτές τις δύο δεκαετίες έχει βρεθεί από τους ψυχολόγους πως ο διαλογισμός βελτιώνει

την προσοχή (Lutz et al., 2009b) και τη μνήμη εργασίας (Chambers et al., 2008), αυξάνει την ευτυχία, μειώνει την ανησυχία και τα καταπιεσμένα συναισθήματα (Jazaierietal., 2014). Επίσης πως ο διαλογισμός είναι ένα χρήσιμο εργαλείο στην μείωση της χρήσης ουσιών, της χρήσης αλκοόλ, και στη μείωση της λαχτάρας για κάπνισμα (Breslin et al., 2002; Zgierska et al., 2009; Fernandez et al., 2010; Westbrook et al., 2013). Εδώ θα ήθελα να διευκρινήσω ότι η χρήση ουσιών είτε είναι νόμιμες, είτε παράνομες είναι από μόνη της μια απόφαση που έχουμε πάρει για την ζωή μας και πως θέλουμε να τη ζήσουμε ή να μην τη ζήσουμε.

Οι νευροεπιστήμονες, στις δικές τους έρευνες έχουν βρει πως ο διαλογισμός επιφέρει μακράς διάρκειας αλλαγές σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη γνωστική λειτουργία, τη μνήμη, τις συγκρούσεις και τις επιβραβεύσεις (Lazar et al., 2000). Αλλαγές οι οποίες βοηθούν στην καλύτερη κρίση και στη λήψη της κατάλληλης απόφασης.

Τα ευρήματα των ερευνών και από τις δύο επιστήμες, μας δείχνουν πως ο διαλογισμός επιδρά θετικά στην λήψη αποφάσεων εφόσον δρα στις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την επιβράβευση, την γνωστική λειτουργία την διαχείριση των συναισθημάτων, την προσοχή και την μνήμη (Sun et al., 2015).

Η λήψη αποφάσεων για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, για μια οικογένεια, αλλά και για μια επιχείριση ή την κοινωνία γενικότερα μπορεί να οδηγήσουν σε ευτυχία (Hsee et al., 2008) και μεγαλύτερη επιτυχία, όταν είναι καλές αποφάσεις. Ενώ όταν είναι κακές αποφάσεις μπορεί να οδηγήσουν στο μετάνιωμα (Coricelli et al., 2007), στον πόνο (Frantsve and Kerns, 2007) ακόμα και σε ψυχικές διαταραχές (Goudriaan et al., 2005).

Αν υπάρχει τρόπος να μας βοηθήσει όταν παίρνουμε σημαντικές αποφάσεις για την ζωή μας, τότε καλό θα ήταν να τον χρησιμοποιούμε και όπως φαίνεται και από τις έρευνες αλλά και την δική μας εμπειρία, υπάρχει τρόπος, ο διαλογισμός.

Εδώ μπορείτε να βρείτε τις ημερομηνίες που κάνουμε συναντήσεις καθοδηγούμενου οραματισμού - διαλογισμού. 

Άρθρο της: Γεωργίας Δανέζη (Συμβουλευτική – Προγεννητική Ψυχολόγος)

Πηγή: ΗΡΑΙΟ Ψυχολογία

Σχετικά άρθρα

Συναντήσεις καθοδηγούμενου οραματισμού

Ατομικές συνεδρίες

Θεραπεύστε τις ημικρανίες με διαλογισμό

Διαλογισμός: Εξαιρετικά αποτελεσματικός για την κατάθλιψη και τις υποτροπές της

Ο διαλογισμός προστατεύει τον εγκέφαλο από τη φυσική φθορά του χρόνου

Η δημιουργία θετικών συναισθημάτων και τα οφέλη τους

Βιβλιογραφία

Breslin, F.C., Zack, M., and Mcmain, S. (2002). An information-processing analysis of mindfulness: Implications for relapse prevention in the treatment of substance abuse. Clin. Psychol. 9, 275 – 299.

Chambers, R., Lo ,B.C.Y., and Allen, N.B. (2008). The impact of intensive mindfulness training on attentional control, cognitive style, and affect. Cogn. Ther. Res. 32, 303 – 322.

Coricelli, G., Dolan, R.J., and Sirigu, A. (2007). Brain, emotion and decision making: the paradigmatic example of regret. Trends Cogn. Sci. 11, 258 – 265.

Fernandez, A.C., Wood, M.D., Stein, L., and Rossi, J.S. (2010). Measuring mindfulness and examining its relationship with alcohol use and negative consequences. Psychol. Addict. Behav. 24, 608.

Frantsve, L.M.E., and Kerns, R.D. (2007). Patient – provider interactions in the management of chronic pain: current findings within the context of shared medical decision making. Pain. Med. 8, 25 – 35.

Goudriaan, A.E., Oosterlaan, J., De Beurs, E., and Van Den Brink, W. (2005). Decision making in pathological gambling: a comparison between pathological gamblers, alcohol dependents, persons with Tourette syndrome, and normal controls. Cogn. Brain Res. 23, 137 – 151.

Hsee, C.K., Hastie, R., and Chen, J. (2008). Hedonomics: bridging decision research with happiness research. Perspect. Psychol. Sci. 3, 224 – 243.

Jazaieri, H., Mcgonigal, K., Jinpa, T., Doty, J.R., Gross, J.J., and Goldin, P.R. (2014). A randomized controlled trial of compassion cultivation training: effects on mindfulness, affect, and emotion regulation. Motiv. Emot. 38, 23 – 35.

Lazar, S.W., Bush, G., Gollub, R.L., Fricchione, G.L., Khalsa, G., and Benson, H. (2000). Functional brain mapping of the relaxation response and meditation. Neuro report 11, 1581 – 1585.

Lutz, A., Slagter, H.A., Rawlings, N.B., Francis, A.D., Greischar, L.L., and Davidson, R.J. (2009b). Mental training enhances attentional stability: neural and behavioral evidence. J. Neurosci. 29, 13418 – 13427.

Sun S, Yao Z, Wei J and Yu R (2015). Calm and smart? A selective review of meditation effects on decision making. Front. Psychol. 6: 1059.

Westbrook, C., Creswell, J.D., Tabibnia, G., Julson, E., Kober, H., and Tindle, H.A. (2013). Mindful attention reduces neural and self-reported cue-induced craving in smokers. Soc. Cogn. Affect. Neurosci. 8, 73 – 84.

Zgierska, A., Rabago, D., Chawla, N., Kushner, K., Koehler, R., and Marlatt, A. (2009). Mindfulness meditation for substance use disorders: a systematic review. Subst. Abus. 30, 266 – 294.